عشق است... کلام محمد علی بهمنی

گفتم ای عشق بیا تا که بسازی مارا
یا نه
ویرانه کنی ساخته ی دلها را
گفتم ای عشق چه بر روز تو آمد امروز
که به تشویش سپردی شب عاشق ها را
حیف از امروز که بی عشق به شب آمد
ای عشق
کاش خورشید تو آغاز کند فردا را

این گونه است

پایان

او را

به خودش می رسانی

وخودت

سرگردان خودت می مانی.

                              <محمد علی بهمنی>

باران

از پله های ابر

پایین 

می آید

بی ذوقی نکن

چتر سیاه!

                 <محمد علی بهمنی>

 چشم میگوید: نیست

شعر میگوید: هست.

 هوا دو نفره هم که باشد

جمعیتی در من است

یکی به تسلیتم یک دقیقه لال نشد های..

چقدر بی کسم؟ ای سر شناسهای همیشه!